Angelus na Bruno Schulz. Festiwal 2020 – relacja

Dziewiąta edycja Bruno Schulz. Festiwal przebiegała w warunkach wyjątkowych zarówno dla naszych gości, jak i dla publiczności: większość wydarzeń nadawaliśmy online, a z niektórymi gośćmi łączyliśmy się przez Internet. Cóż, do takiej rzeczywistości musieliśmy się dostosować tej jesieni, ale mimo tego wszystko się udało. Inaczej być nie mogło! Tym bardziej, że festiwalowe spotkania były wzbogacone wydarzeniami w ramach programu „Jesień we Wrocławiu Mieście Literatury”. Oprócz tego, po raz pierwszy w historii odbyła się wspólna gala Wrocławskiej Nagrody Poetyckiej Silesius i Literackiej Nagrody Europy Środkowej Angelus – właśnie wręczenie tych nagród oraz spotkania z nominowanymi i stanowiły finałowy akord tegorocznej edycji naszego festiwalu.
Zanim poznaliśmy tegorocznego laureata nagrody Angelus, mieliśmy okazję porozmawiać ze wszystkimi nominowanymi do tej nagrody: Kapką Kassabovą, Siergiejem Lebiediewem, Mikołajem Łozińskim, Tanią Malarczuk, Pawłem Piotrem Reszką, Goranem Vojnoviciem i Serhijem Żadanem. Tematy łączące gości spotkania i poruszone w czasie dyskusji można nazwać niewątpliwie fundamentalnymi: od definicji pojęcia Europy Środkowej, obecnego w tytule nagrody, po kwestie pamięci i wizje pandemicznego świata. Spotkanie z autorami i autorkami poprowadził Irek Grin.

A już wieczorem tego samego dnia na scenie Teatru Capitol nagrody laureatom Angelusa i Silesiusa wręczał prezydent Wrocławia Jacek Sutryk. Pierwsza część Gali poświęcona była nagrodzie poetyckiej. Silesiusa za całokształt pracy twórczej zdobył Eugeniusz Tkaczyszyn-Dycki, Konrad Góra otrzymał wyróżnienie w kategorii Książka roku za tom „Kalendarz majów” (Biuro Literackie), a Jakub Pszoniak – w kategorii Debiut za tom „Chyba na pewno” (Biuro Literackie). W drugiej części sobotniej Gali poznaliśmy tegorocznego laureata Literackiej Nagrody Europy Środkowej Angelus. Został nim słoweński pisarz Goran Vojnović za książkę „Moja Jugosławia” w tłumaczeniu Joanny Pomorskiej (Wydawnictwo Akademickie SEDNO). Nagroda publiczności im. Natalii Gorbaniewskiej powędrowała z kolei do pochodzącego z Rosji Siergieja Lebiediewa za książkę „Dzieci Kronosa” w przekładzie Grzegorza Szymczaka, opublikowaną przez Claroscuro Publishing House. Autorom książek, autorce i autorowi przekładów oraz wydawcom gratulujemy!

121794222_3312431285478185_7667939404747425172_o

Zgodnie z tradycją dzień po ogłoszeniu wyników Angelusa odbyło się spotkanie z laureatem tegorocznej edycji – słoweńskim pisarzem Goranem Vojnoviciem. Tytuł jego powieści, po polsku „Moja Jugosławia”, w oryginale nie ma zaimka. „Gdy ta książka się ukazała, w 2013 roku, wszyscy zwrócili uwagę na jej tytuł, wokół którego zaczęła się dyskusja. Była komentowana i ze strony prawicy, i lewicy, bo znowu powrócił ten temat polityczny, więc kwestia Jugosławii stała się prowokacyjna. I to okazało się dużym wyzwaniem dla tłumaczy – bo mogli pójść za ciosem i zostawić taką wersję w przekładzie, a mogli też pójść w innym kierunku. Jak na przykład w tłumaczeniu na język niemiecki, w którym słowa «Jugosławia» nie ma w tytule w ogóle” – mówił Vojnović.

„Moja Jugosławia” naświetla problem kształtowania się tożsamości młodego pokolenia tuż przed końcem istnienia Jugosławii i przez pierwszych kilkanaście lat po powstaniu na jej gruzach państw narodowych. „Ta książka ma elementy biograficzne i jest oparta na życiu moich znajomych (…), ale jednak to była bardziej próba pokazania problemu niż konkretnego losu. Choć wykorzystałem też i własne doświadczenie jako uchodźcy, doświadczenie moje i mojej rodziny, bo byliśmy zmuszeni do przeniesienia się z Bośni do Nowego Sadu” – opowiadał autor. Spotkanie z laureatem Angelusa poprowadził Piotr Śliwiński, tłumaczyła Magdalena Koch.

Tak zakończyła się dziewiąta edycja Bruno Schulz. Festiwal. Dziękujemy wszystkim gościom, prowadzącym i widzom i do zobaczenia w następnym roku!

Jana Karpienko