• Antonín Bajaja (ur. w 1942 r. w Zlínie) – czeski pisarz. Pochodzi z rodziny lekarzy, ukończył studia na Uniwersytecie Rolniczym i Leśnym im. Mendla w Brnie. Pracował jako zootechnik, kierował laboratorium rolniczym w Zlinie. Od 1991 roku redaktor brneńskiego oddziału radia czechosłowackiego, rok później rozpoczął pracę dziennikarza w dzienniku „Prostor” oraz czasopiśmie „Týden”, a także w Radiu Wolna Europa. Debiutował w 1982 roku powieścią „Mluviti stříbro”. Za wydaną w 2003 roku powieść „Zvlčení. Romaneto o vlcích, lidech a úkazech” nagrodzony prestiżową Magnesia Litera (2004), zaś Nad piękną, modrą Dřevnicą z 2009 roku została uhonorowana narodową nagrodą literacką. Jego powieści przekładane są na angielski, rosyjski, białoruski, bułgarski, słoweński i węgierski.

    antonin-bajaja-photo-jan-nemec

    fot. Jan Nemec


    Marcin Baran – poeta, eseista, dziennikarz, absolwent polonistyki Uniwersytetu Jagiellońskiego. W latach 80. i 90. związany z pismem „brulion”. Debiutował w 1990 roku tomem Pomieszanie. Opublikował wiele tomików wierszy, tom prozy poetyckiej Prozak liryczny, wraz z Marcinem Świetlickim i Marcinem Sendeckim zredagował słynną antologię Długie pożegnanie. Tribute to Raymond Chandler. Pracował między innymi w redakcji tygodnika „Przekrój” i w Instytucie Książki. Ostatnio opublikował tom wierszy Mistyka i zmysły (2008). Mieszka w Krakowie.

    fot. Max Pflegel


    Stanisław Bereś (ur. 1950) – historyk literatury, krytyk, eseista, poeta i tłumacz; profesor w Instytucie Dziennikarstwa i Komunikacji Społecznej Uniwersytetu Wrocławskiego. W latach 1979–1987 wykładał w Państwowej Wyższej Szkole Teatralnej; 1987–1993 na Uniwersytecie Charles’a de Gaulle’a w Lille. Redaktor Telewizyjnych Wiadomości Literackich oraz magazynu kulturalnego Latarnik; członek jury Nagrody Literackiej Nike i Literackiej Nagrody Europy Środkowej Angelus; redaktor naczelny serii Biblioteka Narodowa. Autor filmów dokumentalnych: Biały brat Papuasów, Ciało kamienia, Wydaj to sam. Opublikował dwadzieścia siedem książek, m.in.: Rozmowy ze Stanisławem Lemem, Pół wieku czyśćca. Rozmowy z Tadeuszem Konwickim (pod pseud. Stanisław Nowicki), Ostatnia wileńska plejada. Szkice o poezji kręgu Żagarów, Poètes de l’apocalypse. Anthologie de poésie en polonais, hébreu et yiddish (1939–1945) (wraz z Danielem Beauvois, Jeanem-Marie Delmaire’em, Marylą Laurent); Uwięziony w śmierci. O twórczości Tadeusza Gajcego; Rozdarta kurtyna. Rozważania nie tylko o teatrze (wraz z Kazimierzem Braunem), Słownik dzieł i tematów literatury francuskiej (przekład wraz z Marylą Laurent), Tako rzecze… Lem, Szuflada z Atlantydy, Historia i fantastyka. Rozmowy z Andrzejem Sapkowskim, Wojaczek wielokrotny. Wspomnienia, relacje, świadectwa, Okruchy Atlantydy. Wrocławski riff, Kosmos miedziorytu. Rozmowy o grafice (wraz z Przemysławem Tyszkiewiczem).

    fot. Max Pflegel


    Wojciech Birek (ur. 1961) – polski twórca, krytyk oraz tłumacz z języka francuskiego komiksów, a także nauczyciel akademicki. Absolwent kulturoznawstwa Uniwersytetu Łódzkiego. Od wielu lat jest członkiem i przewodniczącym jury konkursu na komiks odbywającego się w ramach Międzynarodowego Festiwalu Komiksu i Gier w Łodzi. Autor komiksów: Miasto trędowatych i Naznaczony mrokiem. Jest tłumaczem serii takich jak: Thorgal, Yans, Skarga Utraconych Ziem, Blueberry, Incal, Kasta Metabaronów, W poszukiwaniu Ptaka Czasu.


    Wojciech Bonowicz (ur. 1967) – poeta i publicysta stale współpracujący z „Tygodnikiem Powszechnym” i miesięcznikiem „Znak”. Opublikował kilka tomów poetyckich, m.in. Wybór większości (1995; Nagroda im. K. K. Baczyńskiego), Pełne morze (2006; Nagroda Literacka Gdynia 2007), Polskie znaki (2010; nominacja do Nagrody Poetyckiej Silesius), Echa (2013; nominacje do Nagrody im. Wisławy Szymborskiej i Nagrody Nike) oraz Druga ręka (2017; nominacje do Nagrody im. Wisławy Szymborskiej i Nagrody Nike). Autor biografii Tischner (2001), tomu gawęd Kapelusz na wodzie (2010), licznych książek-wywiadów (m.in. z Janiną Ochojską, ks. Michałem Hellerem i Wojciechem Waglewskim), a także książek dla dzieci: Bajki Misia Fisia (2012) i Misiu Fisiu ma dobry dzień, dobry dzień (2015). Jako wokalista wystąpił na płytach zespołów Fisz Emade Tworzywo i Lesers Band. Ostatnio ukazał się w jego opracowaniu tom Dzieła (prawie) wszystkie Andrzeja Bursy (2018).

    bonowicz-walanus1

    fot. Adam Walanus


    prof. Jerzy Bralczyk (ur. 1947) – polski językoznawca, profesor nauk humanistycznych, specjalista w zakresie języka mediów, reklamy i polityki. Doktoryzował się w 1973, habilitował w 1986, a tytuł profesorski uzyskał w 2000. Od 1999 wykłada na Uniwersytecie SWPS w Warszawie oraz w Instytucie Dziennikarstwa Uniwersytetu Warszawskiego. Jest współprzewodniczącym Rady Języka Polskiego, a także członkiem Polskiego Towarzystwa Językoznawczego, Komitetu Językoznawstwa PAN, Rady Etyki i Ładu Informacyjnego przy Giełdzie Papierów Wartościowych w Warszawie i Collegium Invisibile. Profesor Bralczyk został odznaczony Złotym Krzyżem Zasługi (1988) i Krzyżem Oficerskim Orderu Odrodzenia Polski (1998).

  • o. Tomasz Dostatni – dominikanin, publicysta, duszpasterz inteligencji, rekolekcjonista.
    Święcenia kapłańskie przyjął 2 czerwca 1990. Ukończył studia filozoficzne i teologiczne na Papieskiej Akademii Teologicznej w Krakowie. Kształcił się w Kolegium Filozoficzno-Teologicznym Dominikanów oraz uczęszczał na wykłady z literatury polskiej i rosyjskiej na Uniwersytecie Jagiellońskim. W latach 1990-1995 mieszkał w Pradze, gdzie pełnił funkcje mistrza nowicjatu, proboszcza Polskiej Parafii Personalnej, korespondenta Radia Watykańskiego i Katolickiej Agencji Informacyjnej. Założył tam Ośrodek Kultury Chrześcijańskiej.


    dr hab. Urszula Glensk – zajmuje się literaturą non fiction i krytyką literacką. Pracuje w Instytucie Dziennikarstwa i Komunikacji Społecznej Uniwersytetu Wrocławskiego, gdzie prowadzi zajęcia o reportażu i organizuje Studencką Nagrodę im. Ryszarda Kapuścińskiego – Słowa bez Granic.

    Opublikowała 150 artykułów naukowych i publicystycznych – m.in. w „Znaczeniach”, „Gazecie Wyborczej”, „ResPublice Nowej” i na portalu „Studio Opinii”. Jest stałą recenzentką „Nowych Książek”.
    Autorka monografii Proza wyzwolonej generacji 1989-1999 (Wydawnictwo Literackie, 2002), Trzy szkice o przewartościowaniach w kulturze ( 2007), Po Kapuścińskim. Szkice o reportażu (wyróżnienie Magazynu Literackiego Książki), a także współautorka podręcznika creative writing Jak zostać pisarzem?

    Jej książka – Historia słabych. Reportaż i życie w Dwudziestoleciu 1918-1939 – została nagrodzona Nagrodą Historyczną „Polityki” w roku 2015. Otrzymała nagrodę Prezesa Rady Ministrów za „wysoko ocenioną” habilitację. Wkrótce ukaże się jej nowa książka, reportaż biograficzny: Hirszfeldowie – zrozumieć krew.

    zdjecie-ksiazka-dudzik


    Weronika Gogola (ur. 1988) – wyrastała w Olszynach, którym to postanowiła poświęcić swój debiut prozatorski. Tłumaczy ze słowackiego i ukraińskiego. Skończyła Ukrainoznawstwo na Uniwersytecie Jagiellońskim w Krakowie. Debiut jest wyrazem wdzięczności za wszystko, co dała jej Ojcowizna. Konsekwentnie buduje swoją Córowiznę.

    fot-renat_khallo

    fot. Renat Khallo


    Jan Tomasz Gross (ur. 1947) – polsko-amerykański socjolog i historyk, specjalizujący się w europejskiej historii XX wieku i historii zagłady Żydów. Profesor emerytowany wydziału historii Uniwersytetu Princeton. Zajmuje się naukami politycznymi i społecznymi, a w tym kontekście szczególnie problematyką II wojny światowej i Holocaustu. Autor książki Sąsiedzi (finał Nagrody Literackiej Nike 2001), dotyczącej pogromu w Jedwabnem, dokonanego 10 lipca 1941 na żydowskich mieszkańcach miasta przez Polaków z miasta i okolic. W czerwcu 2006 ukazała się w USA jego książka Fear. Anti-Semitism in Poland After Auschwitz (Strach. Antysemityzm w Polsce po Auschwitz). Zajął się w niej problemem pogromu kieleckiego, krakowskiego i rzeszowskiego w 1946.


    Haydamaky – ukraiński zespół folk rockowy, grający mieszankę ska, reggae, rocka, dubu i tradycyjnej muzyki ukraińskiej. Sami nazywają siebie „Ukrainian Dub Machine”, a muzykę, którą grają, „Hucuł-Punk”, „Karpatian-Ska” i „Kozak Rock”.

    haydamaky_stasiuk_002

  • Prof. dr hab. Inga Iwasiów – literaturoznawczyni, pisarka, kieruje Zakładem Literatury XX i XXI Wieku w Instytucie Polonistyki, Kulturoznawstwa i Dziennikarstwa Uniwersytetu Szczecińskiego. Członkini KNOL PAN, SPP oraz PEN Clubu. Jurorka Nagrody Literackiej “Nike” (2009-2013). Prezeska Polskiego Towarzystwa Autobiograficznego.

    Autorka m. in: Kresy w twórczości Włodzimierza Odojewskiego. Próba feministyczna (1994); Opowieść i milczenie. O prozie Leopolda Tyrmanda (2000); Gender dla średnio zaawansowanych. Wykłady szczecińskie (2004, 2008), Parafrazy i reinterpretacje. Wykłady z teorii i praktyki czytania (2004); Rewindykacje. Kobieta czytająca dzisiaj (2002); Granice. Polityczność prozy i dyskursu kobiet po 1989 roku (2013); Bambino (2008); Ku słońcu (2010), Na krótko (2012); Blogotony (2013), Umarł mi. Notatnik żałoby (2013); W powietrzu (2014); Pięćdziesiątka (2015); Dziecko (2016).

    dsc05839


    prof. Jerzy Jarzębski – (ur. 1947) krytyk i historyk literatury, profesor nauk humanistycznych (1998). Znawca twórczości Witolda Gombrowicza, Brunona Schulza i Stanisława Lema. Jako krytyk najczęściej zajmuje się współczesną prozą. Jest profesorem zwyczajnym na Wydziale Polonistyki Uniwersytetu Jagiellońskiego, (wykłada m.in. w Studium Literacko-Artystycznym) i w Instytucie Polonistyki Państwowej Wyższej Szkoły Wschodnioeuropejskiej w Przemyślu. Od 2008 roku członek jury Nagrody Mediów Publicznych w dziedzinie literatury pięknej COGITO.


    Lucyna Kirwil psycholożka. Żona prof. Jerzego Bralczyka, współautorka książki Pokochawszy. O miłości w języku. W książce Pokochawszy w rozmowie z Karoliną Oponowicz razem z mężem dyskutują o wszystkim tym, co z miłością związane: romantycznych wyznaniach, zakochaniu i odkochaniu, seksie, kłótniach, listach miłosnych, czułych słowach, kiczu, rozstaniach i miłości dojrzałej. Patrzą na sprawy a to pod kątem języka, a to emocji.


    Szymon Kloska – pracuje w Instytucie Książki. O książkach opowiada w radiach i telewizjach, czasami pisuje w prasie drukowanej i innej. Współorganizator Festiwalu Literatury dla Dzieci.

    kloska-szymon_foto_tomasz_wiech


    Joanna Kornaś-Warwas – tłumaczka i lektorka języka rumuńskiego. Tłumaczy z zamiłowania literaturę piękną. Jest autorką przekładów najbardziej cenionych pisarzy rumuńskich, takich jak Max Blecher, Mircea Cărtărescu, Dan Lungu, Varujan Vosganian. Laureatka Nagrody Literackiej Miasta Gdańska „Europejski Poety Wolności” za przekład tomu wierszy Moja ojczyzna A4 Any Blandiany (2016) oraz Literackiej Nagrody Europy Środkowej „Angelus” za przekład Księgi szeptów Varujana Vosganiana. W 2017 roku została uhonorowana Nagrodą dla Tłumacza przyznawaną przez rumuńskie czasopismo kulturalno-literackie „Observator cultural”.


    Viola Krajewska – kuratorka wystaw, autorka tekstów i redaktorka wydawnictw poświęconych zagadnieniom sztuki współczesnej, realizatorka programów kulturalnych dla TVP2, współzałożycielka niezależnej inicjatywy artystycznej Open Studio/WRO (1988) i Festiwalu WRO (1989) oraz współzałożycielka i dyrektorka programowa Biennale WRO (od 1993 do dziś), dyrektorka (od utworzenia w 2007) oraz autorka założeń programowych, wystawienniczych i edukacyjnych instytucji, realizowanych zgodnie z zasadą nieodpłatnego uczestnictwa w kulturze wdrożoną we WRO pod hasłem Zamiast Bileterów- Przewodnicy Sztuki.

    Ukończyła studia kulturoznawcze na UWr ( teoria kultury) oraz podyplomowe studia w PWSFTiT (organizacja produkcji). Prowadziła konwersatorium medioznawcze w Instytucie Kulturoznawstwa UWr (2003-2009).

    Jako eksperkat w dziedzinie kultury medialnej i społeczeństwa informacyjnego brała udział w konferencjach Rady Europy i EUNIC, pełniła funkcję nominowanego doradcy MKiDN w komisji stypendiów artystycznych w latach 2013- 2016, członkini Rady Kobiet Prezydenta Wrocławia w latach 2014-2016. Laureatka nagrody Laterna Magica MKiDN i Nagrody Prezydenta Wrocławia.


    Anna Król – pisarka, autorka książek: Rzeczy. Iwaszkiewicz intymnie i Wszystko, jak chcesz. O miłości Jerzego Iwaszkiewicza i Jerzego Błeszyńskiego. Reżyserka spektakli teatralnych i projektów audiowizualnych. Wydawczyni, aktywistka kulturalna, pomysłodawczyni i dyrektor Big Book Festival oraz twórczyni niezależnego centrum literackiego Big Book Cafe, założonego w 2017 roku w Warszawie.

    anna-krol-fot-krzysztof-opalinski

    fot. Krzysztof Opaliński

  • Borys Lankosz (ur. 1973) – absolwent wydziału reżyserii Państwowej Wyższej Szkoły Filmowej, Telewizyjnej i Teatralnej im. Leona Schillera w Łodzi. Zdobył rozgłos wstrząsającym filmem dokumentalnym „Rozwój” (2001), o podopiecznych Domu Pomocy Społecznej zakonu albertynów w Ojcowie, za który dostał nagrody na międzynarodowych festiwalach w Krakowie i San Francisco.

    Lankosz jest reżyserem znakomicie przyjętego „Rewersu” (polski kandydat do Oscara w 2009 roku; Złote Lwy i 8 Polskich Nagród Filmowych Orzeł, w tym za najlepszy film; nagrody na festiwalach w Seattle, Moskwie i Warszawie) – oryginalnej, przełamującej stereotypy czarnej komedii z czasów stalinowskich. Kolejny film, kryminał „Ziarno prawdy” (2015) potwierdził, że reżyser świetnie sobie radzi z klasycznym, gatunkowym thrillerem. Z kolei powstały w 2016r. „Autor Solaris”, dokument biograficzny o Stanisławie Lemie, otworzył dyskusje o odczytaniu dzieł wybitnego pisarza w kontekście jego holocaustowych doświadczeń.

    W styczniu 2019 roku na ekrany wejdzie najnowsza fabuła Lankosza – „Ciemno, prawie noc” na podstawie nagrodzonej Nike powieści Joanny Bator. Film „Kobro / Strzemiński. Opowieść fantastyczna” będzie miał światową premierę w paryskim Centre Pompidou jesienią tego roku.

    4e4b2698


    Jacek Leociak (ur. 1957) – polski literaturoznawca, historyk literatury, profesor nauk humanistycznych, pracownik Instytutu Badań Literackich PAN oraz Centrum Badań nad Zagładą Żydów.

    22281819_1420893947947606_4735582035026940761_n


    Adam Lipszyc (ur. 1975) – eseista i tłumacz, pracuje w Instytucie Filozofii i Socjologii PAN, uczy w Szkole Nauk Społecznych, w Collegium Civitas oraz na Uniwersytecie Muri im. Franza Kafki. Autor książek Międzyludzie. Koncepcja podmiotowości w pismach Harolda Blooma (Kraków, 2005), Ślad judaizmu w filozofii XX wieku (Warszawa, 2009), Rewizja procesu Józefiny K. i inne lektury od zera (Warszawa, 2011) i Sprawiedliwość na końcu języka. Czytanie Waltera Benjamina (Kraków, 2012), Czas wiersza. Paul Celan i teologie literackie (Kraków, 2015), Czerwone listy. Eseje frankistowskie o literaturze polskiej (Kraków, 2018). Tłumacz eseistyki Gershoma Scholema i Waltera Benjamina. Laureat nagrody Literatury na Świecie im. Andrzeja Siemka, nagrody Allianz Kulturstiftung i Nagrody Literackiej Gdynia.

    adamlipszyc-photo


    prof. Jacek Łukasiewicz (ur. 1934 we Lwowie) – studiował nauki polonistyczne na Uniwersytecie Wrocławskim. Recenzje drukował od roku 1952. W latach 1953-1956 pracował we Wrocławskim Tygodniku Katolickim. W 1956 roku współpracował jako krytyk z wrocławskimi „Poglądami”, później. ze „Współczesnością”, „Tygodnikiem Powszechnym”, „Twórczością”, „Więzią”, „Odrą” i innymi pismami.

    W roku 1971 zaczął pracę w Instytucie Filologii Polskiej. W roku 1991 otrzymał tytuł profesora. Od roku 1974 do emerytury kierował Zakładem Literatury Polskiej XX wieku. Zajmuje się interpretacjami poezji XX wieku i współczesnej, także socjologicznymi i politycznymi jej kontekstami oraz dziewiętnastowieczną tradycją. Wydał m. in. Szmaciarzy i bohaterów (1963), Zagłobę w piekle (1965). Republikę mieszańców (1974), Oko poematu (1991), Wiersze w gazetach 1945-1949 (1992), Rytm czyli powinność. Szkice o książkach i ludziach po roku 1981 (1993), Mickiewicz (1996), Herbert (2001), Grochowiak i obrazy (2002). Wiersze Adama Mickiewicza (2003), Ruchome cele (2003), Jeden dzień w socrealizmie (2006), TR (o poezji Tadeusza Różewicza, (2012 – Nagroda Osobna na Festiwalu Literackim Gdynia 2013), Kąt widzenia. Notatki literackie (2016), a także 15 tomów poetyckich: Moje i Twoje (1959), Obraz siedzącej (1963), Zabawy zimowe (1968), Dolina (1972). Podróże (1976), Album (1983), Światło mijania (1986), Cztery poematy (1988), Mali mistrzowie (1993), Czas nie dopełniony (1998), Deszczyk i inne wiersze (2005), Wybór wierszy (2009), Stojąca na ruinie (2011), Rytmy jesienne (2014). Tercet (2014). Laureat m. in Nagrody Miasta Wrocławia, Nagrody im. Kazimierza Wyki, Nagrody PEN-clubu. Jest członkiem Stowarzyszenia Pisarzy Polskich i Pen-Clubu. W latach 2008-2015 przewodniczył jury Wrocławskiej Nagrody Poetyckiej „Silesius”.
    20161101_133554


    Dorota Monkiewicz – historyk sztuki, krytyk i kurator. Autorka wielu publikacji o polskiej i międzynarodowej sztuce współczesnej. W latach 2011-2016 była dyrektorką Muzeum Współczesnego Wrocław. Jako kuratorka zajmowała się sztuką konceptualną, feministyczną i krytyczną (m.in. była kuratorką pierwszych w Polsce retrospektywnych wystaw Ewy Partum i Zbigniewa Libery). W 2015 roku przygotowała wraz z zespołem kuratorów interdyscyplinarną wystawę wrocławskiej sceny awangardowej ”Dzikie pola. Historia awangardowego Wrocławia”. Od 2017 roku związana z Centrum Rzeźby Polskiej w Orońsku. Laureatka Nagrody Krytyki Artystycznej im. Jerzego Stajudy w 2017 roku.

    img_1381


    Michał Nogaś – dziennikarz prasowy i radiowy, choć z wykształcenia politolog. Przez szesnaście lat pracował w radiowej „Trójce”, od listopada 2016 roku jest dziennikarzem „Gazety Wyborczej”. Dużo czyta i często rozmawia z pisarzami z kraju i zagranicy jego rozmowy publikowane są w „Magazynie Świątecznym”, „Wysokich Obcasach”, „Wysokich Obcasach Extra” i „Dużym Formacie”. Prowadzi program „Nogaś na stronie” (na www.wyborcza.pl) oraz profil na Facebooku o tej samej nazwie.

    14859759_1288559917860714_1449059137528490574_o


    Artur Nowaczewski (ur. 1978) – poeta, krytyk literacki, podróżnik, adiunkt w Katedrze Teorii Literatury i Krytyki Artystycznej na Uniwersytecie Gdańskim. W latach 1989–1991 mieszkał w Korei Północnej, swoje wspomnienia stamtąd zawarł w książce Dwa lata w Phenianie. Autor książek literaturoznawczych i zbiorów wierszy, z których ostatni – Kutabuk znalazł się w finale Orfeusza – Poetyckiej Nagrody im. Konstantego Ildefonsa Gałczyńskiego za najlepszy tom roku 2015. Jego poezję tłumaczono na języki angielski, chorwacki, czeski, niemiecki, ukraiński, turecki. Członek zespołu Kutabuk, z którym wykonuje swoje wiersze w rytm muzyki. Mieszka w Gdyni.

    artur-nowaczewski

    fot. Tomasz Nowaczewski

  • Maciej Płaza (ur. w 1976) – prozaik, tłumacz, doktor humanistyki. Autor książki o Stanisławie Lemie, laureat nagrody „Literatury na Świecie” w 2012 r. za przekład opowiadań H.P. Lovecrafta. Za debiutancki tom opowiadań Skoruń (W.A.B. 2015) otrzymał Nagrodę Literacką Gdynia 2016 i Nagrodę Fundacji im. Kościelskich 2016, książka znalazła się również w finale Nike 2016 i była nominowana do Nagrody im. Gombrowicza.

    plazamaciej_c_maksymilianrigamonti

    fot. Maksymilian Rigamonti


    Adam Poprawa (ur. 1959) – filolog, krytyk literacki i muzyczny, edytor, pisarz. Wydał m.in. monografię Kultura i egzystencja w poezji Jarosława Marka Rymkiewicza (Wydawnictwo Uniwersytetu Wrocławskiego, Wrocław 1999), zbiór szkiców Formy i afirmacje (Universitas, Kraków 2003), tomy prozatorskie Walce wolne, walce szybkie (WBPiCAK, Poznań 2009), Kobyłka apokalipsy (WBPiCAK, Poznań 2014). Przetłumaczył Epifanie Jamesa Joyce’a (Biuro Literackie, Stronie Śląskie 2016). Przygotował poprawioną (odcenzurowaną i uzupełnioną) edycję Pamiętnika z powstania warszawskiego Mirona Białoszewskiego (PIW, Warszawa 2014). Opracował poszerzone wydanie Języka poetyckiego Mirona Białoszewskiego (Ossolineum, Wrocław 2016) oraz tom Odbiorca ubezwłasnowolniony. Teksty o kulturze masowej i popularnej Stanisława Barańczaka (Ossolineum, Wrocław 2017). Prowadzi w „Odrze” rubrykę płytową CDn, jest felietonistą „Czasu Kultury” i „biBLioteki”. Pracuje w Instytucie Filologii Polskiej UWr.

    dsc_0001


    Radosław Romaniuk (ur. 1975) – literaturoznawca, edytor. Autor książek: Dramat religijny Tołstoja (2004), One. Kobiety, które kochały pisarzy (wyd. 1 2005, wyd. 2 rozsz. 2014), Inne życie. Biografia Jarosława Iwaszkiewicza (t. 1 2012, t. 2 2017). Biografia Iwaszkiewicza jego pióra otrzymała nagrodę książki roku miesięcznika “Nowe Książki”, nagrodę Warszawskiej Premiery Literackiej oraz nominację do Nagrody Literackiej Gdynia. Opracował i opublikował dziewięć książek edytorskich: dzienników, listów, esejów i przekładów Iwaszkiewicza, Miłosza, Jeleńskiego. Mieszka w Warszawie i wsi Orzeszkowo na Białostocczyźnie.

    radoslaw-romaniuk_fot-joanna-szpak-ostachowska

    fot. Joanna Szpak-Ostachowska


    Stanisław Rosiek (ur. 1953) − polski historyk literatury, pisarz, wydawca, wykładowca Uniwersytetu Gdańskiego. W latach 80. współredagował niezależne pismo „Podpunkt”. W 1995 założył wydawnictwo „Słowo/obraz terytoria”. Jest także redaktorem serii „Rysunki zebrane” Sławomira Mrożka (sześć tomów 1997-2005), jednym z autorów „Słownika schulzowskiego” (2004) i autorem podręcznika do liceum i technikum „Między tekstami” (przy współpracy Jolanty Maćkiewicz, Zbigniewa Majchrowskiego, Bolesława Oleksowicza). W 2009 nominowany do Nagrody Literackiej Gdynia w kategorii eseistyka.


    Piotr Seweryn Rosół (ur. 1981) – literaturoznawca, promotor kultury. Autor książki Genet Gombrowicza. Historia miłosna (Słowo/obraz terytoria). Podwójny doktor nauk humanistycznych – Uniwersytet Warszawski, l’Université Paris-Sorbonne (Paris IV). Publikował m.in. w „Tekstach Drugich”, „Kontekstach”, „Blizie”, „Kresach”, „Twórczości” a także wielu tomach zbiorowych. Pracuje na Université Clermont Auvergne.

    2

  • Kristina Sabaliauskaitė (ur.1974) – litewska pisarka, doktor historii sztuki (studia na ASP w Wilnie i The Warburg Institute w Londynie), od 2002 roku mieszka w Londynie. Autorka bestsellerowej tetralogii Silva rerum, której pierwsze trzy tomy wydane w latach 2008–2014 stały się na Litwie bestsellerem, a tom czwarty ukaże się w listopadzie tego roku. Silva rerum to wielopokoleniowa saga rodzinna, w której autorka z wielką pieczołowitością odmalowała czasy i kulturę Rzeczpospolitej Obojga Narodów XVII i XVIII wieku. Wielowarstwowa narracja odchodzi od „wielkiej historii” klasycznych powieści historycznych i zwraca się ku mikrohistoriom różnych grup społecznych i różnych narodowości, aż po indywidualne losy poszczególnych bohaterów. Kristina Sabaliauskaite jest również autorką opowiadań, wydanych w książce Daniel Dalba & Inne historie. Ich tematyka dotycząca współczesnej Litwy, jej historycznych traum i żywej pamięci została zawarta w krótkiej mistrzowskiej formie narracyjnej.

    Silva rerum została przetłumaczona na język polski, łotewski i angielski. Książka otrzymała już kilka nagród literackich na Litwie i Łotwie (między innymi nagrodę św. Krzysztofa i nagrodę im. Liudasa Dovydėnasa), a polskie wydanie pierwszego tomu tej sagi znalazło się wśród finalistów Literackiej Nagrody Europy Środkowej Angelus.

    _dsc4140-3

    fot. Paulius Gasiūnas


    Marcin Sendecki urodził się w 1967 roku w Gdańsku, dorastał w Tomaszowie Lubelskim, mieszka w Warszawie. Jest autorem kilkunastu książek i arkuszy poetyckich, a także współautorem (z Andrzejem Sosnowskim i Bohdanem Zadurą) przekładu „Trzech poematów” Jamesa Schuylera (Biuro Literackie, 2012). Wspólnie z Marcinem Baranem i Marcinem Świetlickim zredagował dwa zbiory wierszy kryminalnych: „Długie pożegnanie. Tribute to Raymond Chandler” (Zebra, 1997) i „Żegnaj, laleczko. Wiersze noir” (EMG, 2010). Opublikował też antologię „Pogoda ziemi. Wiersze polskie po 1918 roku” (Eurograf, 2010). W ostatnich latach ukazały się jego wiersze zebrane „Błam. 1985–2011” (BL, 2012), wybory „Marcin Sendecki. Antologia” (w serii „Poezja polska” wydawnictwa Hachette, 2013) i „Pamiątka z celulozy” (WBPiCAK, 2014, pod redakcją Pawła Mackiewicza) oraz tomy „Przedmiar robót (BL, 2014), nagrodzony Silesiusem dla „najlepszej książki poetyckiej roku”, „Lamety” (BL, 2015) i „W” (BL, 2016, II wyd. 2017), wyróżnione Nagrodą „Odry” i Nagrodą im. Wisławy Szymborskiej. Kilka miesięcy temu w Instytucie Mikołowskim wydał tom „11 przypisów do 22 oraz 33 inne obiekty tekstowe”.


    Ireneusz Staroń – literaturoznawca, polonista. Pisze monografię poezji Krzysztofa Koehlera. Wraz z Pauliną Subocz wydał książkę Nadkolory i nadaromaty. Schulz, Mueller, Blecher (Lublin 2017), traktującą o micie dzieciństwa w metafizycznych autobiografiach. Publikował m. in. w „Pamiętniku Literackim”, „Pracach Literackich”, „Toposie” i „Arcanach”.

    i-staron


    Andrzej Stasiuk (ur. 1960) – polski prozaik, poeta, dramaturg, eseista, publicysta i wydawca, laureat Nagrody Fundacji im. Kościelskich (1995), Nagrody Literackiej „Nike” (2005) i Nagrody Literackiej Gdynia.


    Paulina Subocz – literaturoznawca, filolog polski. Współautorka książki Nadkolory i nadaromaty. Schulz, Mueller, Blecher (wraz z Ireneuszem Staroniem). Publikowała m.in. w czasopismach „Topos”, „Metafora”, „Rocznik Komparatystyczny”. Pisze rozprawę doktorską na temat poezji Jana Polkowskiego. W swoich badaniach zajmuje się relacjami pomiędzy sztuką a literaturą, a także polską prozą emigracyjną, np. powieściami Floriana Czarnyszewicza.

    p-subocz


    Klementyna Suchanow (ur. 1974) – polska pisarka, redaktorka, tłumaczka, aktywistka polityczna działająca w Ogólnopolskim Strajku Kobiet. Autorka Argentyńskich Podróży Gombrowicza (2005) i Królowej Karaibów (2013) biografii Gombrowicz. Ja, geniusz (2017), za którą otrzymała Nagrodę Miesięcznika „Odra”, Nagrodę O!lśnienia Onetu w kategorii literatura oraz nominację do Nagrody Literackiej „Nike” 2018.


    Marcin Sworzeń (ur. 1954) – członek Polskiego PEN Clubu (od 2013 r.) oraz Stowarzyszenia „Angelus Silesius” (od 2008 r.). W latach 1996-2015 członek redakcji pisma literackiego „Arkadia”.

    img_0892

    fot. Teresa Sworzeń


    Anna Synoradzka-Demadre (ur. 1967) – adiunkt w sekcji polskiej Uniwersytetu W Lille, autorka monografii Andrzejewski (Krakόw 1997) oraz Jerzy Andrzejewski. Przyczynek do biografii prywatnej (Warszawa 2016). Przygotowała również krytyczne wydanie powieści Miazga w serii Biblioteka Narodowa Wydawnictwa Ossolineum (Wroclaw 2002).

    k5


    Piotr Śliwiński (ur. 1962) – polski krytyk literacki, badacz polskiej poezji współczesnej, nauczyciel akademicki i profesor nauk humanistycznych.

  • Michał Traczyk – dr, literaturoznawca, kierownik Pracowni Komiksu Biblioteki Uniwersyteckiej w Poznaniu, współzałożyciel i członek Zarządu Fundacji Instytut Kultury Popularnej, zastępca redaktora naczelnego “Zeszytów Komiksowych” i redaktor naczelny “Studiów z Kultury Popularnej”, autor dwóch monografii (“Od Tuwima do Świetlickiego. Mechanizmy funkcjonowania poezji w piosence”, 2009; “Komiks na świecie i w Polsce”, 2016) oraz redaktor pięciu kolejnych (m.in. “Komiks i jego konteksty”, 2014; i “Komiks. Wokół warstwy wizualnej”, 2016), redaktor Polskiej Bibliografii Wiedzy o Komiksie i koordynator Poznańskiej Dyskusyjnej Akademii Komiksu.

    traczyk-fot-mariusz-forecki

    fot. Mariusz Forecki


    Mariusz Urbanek – pisarz i publicysta, z wykształcenia prawnik, absolwent Uniwersytetu Wrocławskiego. Autor biografii m.in. Leopolda Tyrmanda (Zły Tyrmand), Bolesława Wieniawy-Długoszowskiego (Szwoleżer na Pegazie), Stefana Kisielewskiego (Kisiel), Jerzego Waldorffa (Ostatni baron Peerelu) Władysława Broniewskiego (Miłość, wódka, polityka), Jana Brzechwy (Nie dla dzieci), Juliana Tuwima (Wylękniony bluźnierca), opowieści o uczonych tworzących Lwowską Szkołę Matematyczną – Genialni, Makuszyński. O jednym takim, któremu ukradziono słońce, a ostatnio tomu Doktor Weigl i karmiciele wszy. Jest także autorem felietonów publikowanych w miesięczniku „Odra”, zebranych w książce Przecieki niekontrolowane, zbioru opowiadań Romans biurkowy. 99 dni z życia korporacji, kliku tomów bajek – m.in. Mostek czarownic. Baśnie wrocławskie i Baśnie dolnośląskie oraz musicalu Brzydki Kaczorek.
    Felietonista i redaktor miesięcznika „Odra”, kieruje Gabinetami Świadków Historii w Muzeum Pana Tadeusza Zakładu Narodowego im. Ossolińskich.

    mariusz_urbanek_fot_martyna_urbanek_1

    fot. Martyna Urbanek


    Artur Wabik (ur. 1982) – artysta sztuk wizualnych, kurator, publicysta, badacz popkultury. W latach 2003–2012 wydawca komiksu i literatury fantastycznej. Członek Zarządu Krakowskiego Stowarzyszenia Komiksowego, w ramach którego od 2011 r. organizuje Krakowski Festiwal Komiksu, zaś od 2015 r. Salon Komiksu, towarzyszący Targom Książki w Krakowie. W latach 2013–2016 recenzent komiksowy Instytutu Książki w Krakowie. W latach 2016-2017 przewodniczący jury międzynarodowego konkursu na krótką formę komiksową przy Międzynarodowym Festiwalu Komiksu i Gier w Łodzi. Kurator wystawy „Teraz Komiks!” w Muzeum Narodowym w Krakowie.

    Artur Wabik
    Artur Wabik

    Łukasz Wojtusik