• Edwin Bendyk (ur. 1965) – dziennikarz, publicysta i pisarz, komentator w tygodniku „Polityka”, zajmuje się tematyką cywilizacyjną oraz relacjami między nauką i techniką a polityką, gospodarką, kulturą, życiem społecznym. Autor wielu książek, w tym „Zatrutej studni” nominowanej do Nagrody Literackiej Nike w 2003 r. Niedawno wydał „W Polsce, czyli wszędzie. Rzecz o upadku i przyszłości świata”. Kurator programu „Miasto przyszłości/Laboratorium Wrocław” podczas Europejskiej Stolicy Kultury Wrocław 2016. Wraz z Irkiem Grinem kurator projektu Ex-centrum zainicjowanego przez Olgę Tokarczuk. Wykłada w Collegium Civitas i Graduate School for Social Research Polskiej Akademii Nauk. Członek Polskiego PEN-Clubu. Prezes zarządu Fundacji im. Stefana Batorego. Prowadzi blog „Antymatrix”.

    bendyk_foto


    Katarzyna Boni – reporterka, absolwentka kulturoznastwa i psychologii społecznej. Razem z Wojciechem Tochmanem napisała książkę “Kontener” – o losie syryjskich uchodźców żyjących na jordańskiej pustyni. Jej książka “Ganbare! Warsztaty umierania”, która opowiada o tym, jak Japończycy radzą sobie z traumą potrójnej katastrofy z marca 2011 roku, została uhonorowana Gryfią. Była również nominowana do nagrody im. Ryszarda Kapuścińskiego i Nagrody Conrada. Jej najnowsza książka “Auroville. Miasto z marzeń” to historia międzynarodowej wspólnoty, której powstanie pięćdziesiąt lat temu wsparło UNESCO. Auroville istnieje do dzisiaj – zaproszeni do niego są ludzie z całego świata, którzy razem budują ludzką jedność. Autorka przez rok żyła w Auroville i sprawdzała, czego możemy nauczyć się od marzycieli, którzy pustynię przemienili w las.

    katarzyna-boni-fot-anna-janowska
    fot. Anna Janowska


    Sylwia Chwedorczuk – doktor nauk humanistycznych, badaczka literatury, edytorka i pasjonatka listów Anny Kowalskiej. Publikowała w “Twórczości” i “Dialogu”. Uwielbia pracę z młodzieżą, podróże i rozmowy istotne. Mieszka w Warszawie.

    sch

  • Joanna Gierak-Onoszko – reporterka, autorka książki „27 śmierci Toby’ego Obeda” (wyd. Dowody na Istnienie, 2019), która znalazła się m.in. w finale Nagrody Literackiej NIKE, Nagrody im. Ryszarda Kapuścińskiego za reportaż literacki oraz Nagrody im. Witolda Gombrowicza. Jedna z autorek “Nadziei” (wyd. Agora, 2020). Laureatka programu Komisji Europejskiej CELA (Connecting Emerging Literary Artists) dla obiecujących twórców literatury. Laureatka nagrody dla najlepszego reportażu prasowego na Festiwalu Wrażliwym za tekst o międzynarodowej akcji ewakuowania psa z Aleppo (2017). Nominowana do Polsko-Niemieckiej Nagrody Dziennikarskiej im. Tadeusza Mazowieckiego za reportaż o lekarzach i wolontariuszach z Berlina wobec uchodźców (2015). Publikowała w tygodniku „Polityka”, w „Dużym Formacie”, „Piśmie. Magazynie Opinii” oraz „Non-fiction”. Urodzona w Gdyni, wychowana w Gdańsku, mieszka i pracuje w Warszawie.

    img-1839
    fot. Edyta Wojciechowska


    Urszula Glensk – literaturoznawczyni, krytyczka literacka, profesorka Uniwersytetu Wrocławskiego. Pracuje w Instytucie Dziennikarstwa i Komunikacji Społecznej. Od 2019 roku jest w jury Nagrody Literackiej Europy Środkowej „Angelus”. Opublikowała prawie 200 artykułów naukowych i publicystycznych oraz pięć książek, m.in. monografię Historia słabych. Reportaż i życie w Dwudziestoleciu 1918-1939, za którą dostała Nagrodę Historyczną „Polityki”. Za „wysoko ocenioną” habilitację otrzymała Nagrodę Prezesa Rady Ministrów. Najnowsza książka, biografia Hirszfeldowie – zrozumieć krew, była nominowana do Nagrody Nike, została wyróżniona Nagrodą Młodzieżowych Klubów Historycznych im. Kazimierza Moczarskiego oraz Nagrodą Specjalną Leopoldina.

    glucholazy-glensk-z-drzewem


    Mikołaj Grynberg (ur. 1966) – fotograf i pisarz, z wykształcenia psycholog. Jego zdjęcia były prezentowane niemal na całym świecie. Autor albumów Dużo kobiet (2009) i Auschwitz – co ja tu robię? (2010). Wydał trzy zbiory rozmów: Ocaleni z XX wieku (2012), Oskarżam Auschwitz. Opowieści rodzinne (2014) i Księga wyjścia (2018) oraz dwa tomy prozy: Rejwach (2017) i Poufne (2020). Od lat zajmuje się problematyką i historią polskich Żydów. W całej swojej twórczości przyjmuje szczególną perspektywę dialogu, koncentrując się na spotkaniu z innymi, otwarciu na ich osobiste przeżycia i historie. Nominowany za całokształt twórczości do Nagrody Literackiej im. Juliana Tuwima (2019), finalista Nagrody Literackiej Nike (2018). Jego książka Rejwach zdobyła tytuł Warszawskiej Premiery Literackiej przyznawany przez Klub Księgarza.

    mikolaj-grynberg-by-justyna-da%cc%a8browska
    fot. Justyna Dąbrowska


    Prof. dr hab. Inga Iwasiów – literaturoznawczyni, pisarka, kieruje Zakładem Literatury XX i XXI Wieku w Instytucie Polonistyki, Kulturoznawstwa i Dziennikarstwa Uniwersytetu Szczecińskiego. Członkini KNOL PAN, SPP oraz PEN Clubu. Jurorka Nagrody Literackiej “Nike” (2009-2013); Poznańskiej Nagrody Literackiej oraz Nagrody Conrada. Prezeska Polskiego Towarzystwa Autobiograficznego.

    Autorka m. in: Kresy w twórczości Włodzimierza Odojewskiego. Próba feministyczna (1994); Opowieść i milczenie. O prozie Leopolda Tyrmanda (2000); Gender dla średnio zaawansowanych. Wykłady szczecińskie (2004, 2008), Parafrazy i reinterpretacje. Wykłady z teorii i praktyki czytania (2004); Rewindykacje. Kobieta czytająca dzisiaj (2002); Granice. Polityczność prozy i dyskursu kobiet po 1989 roku (2013); Bambino (2008); Ku słońcu (2010), Na krótko (2012); Blogotony (2013), Umarł mi. Notatnik żałoby (2013); W powietrzu (2014); Pięćdziesiątka (2015); Dziecko (2016). Juror Nagrody Wielkiego Kalibru.

    95131415_3045510568820359_5231606471057211392_o


    Karolina Jaklewicz (ur. 1979 r. w Trzebiatowie) – artystka, kuratorka, wykładowczyni, autorka tekstów o sztuce. Ostatnie wystawy malarskie „Konsekwencje” (2018) i „Boli mnie krzyż” (2019) ostrzegały przed faszyzacją życia społecznego a kuratorski projekt „Polska Gościnność” zrealizowany w Muzeum Współczesnym Wrocław (2019) konfrontował mit polskiej otwartości z obecnym nastawieniem wobec Innych. „Jaśmina Berezy” to literacki debiut. Profesorka Politechniki Wrocławskiej.

    kj-foto-1
    fot. Natalia Kabanow

  • Izolda Kiec – prof. dr hab. w zakresie kulturoznawstwa; literaturoznawczyni i teatrolożka; prezeska Fundacji Instytut Kultury Popularnej, zatrudniona w Uniwersytecie Artystycznym w Poznaniu (w Katedrze Kuratorstwa i Teorii Sztuki). Autorka artykułów i monografii książkowych poświęconych literaturze i teatrowi XX wieku oraz formom kultury popularnej, m.in.: Zuzanna Ginczanka. Życie i twórczość (1994), Halina Poświatowska (1994), Teatr służebny polskiej emigracji. Z dziejów idei (1999), Złodzieje szczęścia, czyli Agnieszki Osieckiej sposób na życie (2000), Wyprzedaż teatru w ręce błazna i arlekina, czyli… o kabarecie (2001), W kabarecie (2004), W szarej sukience? Artystki i wokalistki w poszukiwaniu tożsamości (2013), Historia polskiego kabaretu (2014), Czy chce pan być powieszony w sympatycznem towarzystwie? Czyli poznańskie kabarety artystyczne w dwudziestoleciu międzywojennym (2015), Szoszana znaczy Niewinna. Wokół poezji i biografii Zuzanny Ginczanki (2019), Ginczanka. Nie upilnuje mnie nikt (2020). Edytorka twórczości Zuzanny Ginczanki, Romana Tadeusza Wilkanowicza i Felicji Kruszewskiej. W 2015 r. wyróżniona przez minister kultury odznaką „Zasłużony dla Kultury Polskiej”. W 2016 i 2020 r. stypendystka Ministra Kultury i Dziedzictwa Narodowego w dziedzinie literatura. W roku 2017 stypendystka Marszałka Województwa Wielkopolskiego w dziedzinie Kultura i ochrona dziedzictwa narodowego.

    prof-izolda-kiec-1
    fot. Adrian Wykrota


    Szymon Kloska (ur. 1976)– pracuje w Instytucie Książki. O książkach opowiada w radiach i telewizjach, czasami pisuje w prasie drukowanej i innej. Współorganizator Festiwalu Literatury dla Dzieci.

    43828482_1822586241111706_4004790612468432896_o


    Weronika Kostyrko – polska dziennikarka, wykładowczyni akademicka i pisarka. Absolwentka wydziałów Germanistyki i Historii Sztuki Uniwersytetu Warszawskiego. W latach 1991–2011 pracowała w Gazecie Wyborczej m.in. jako korespondentka z Niemiec i redaktorka naczelna magazynu Wysokie Obcasy. W latach 2012–2016 redaktorka naczelna portalu Culture.pl uhonorowanego w 2015 roku przez TVP Kultura nagrodą Gwarancje Kultury. Wykładowczyni dziennikarstwa w Collegium Civitas. W 2019 roku w Wydawnictwie Czerwone i Czarne ukazała się jej pierwsza książka Tancerka i zagłada. Historia Poli Nireńskiej, nominowana do Nagrody Literackiej „Nike” 2020.

    image0


    Jacek Leociak – prof. dr hab., kierownik Zakładu Badań nad Literaturą Zagłady w Instytucie Badań Literackich PAN, członek Pracowni Poetyki Teoretycznej i Semiotyki Kultury IBL PAN, członek-założyciel Centrum Badań nad Zagładą Żydów przy IFiS PAN, redaktor rocznika „Zagłada Żydów. Studia i Materiały”. Razem z Barbarą Engelking przygotował koncepcję galerii „Zagłada” w Muzeum Historii Żydów Polskich POLIN. Opublikował: Tekst wobec Zagłady. O relacjach z getta warszawskiego (1997, 2004, 2016); Getto warszawskie. Przewodnik po nieistniejącym mieście, (wspólnie z Barbarą Engelking; 2001, Yale University Press 2009, wyd. rozszerzone i poprawione 2013), Doświadczenia graniczne. Studia o dwudziestowiecznych formach reprezentacji (2009); Ratowanie. Opowieści Polaków i Żydów, (2010); Spojrzenia na Warszawskie getto (2011); Biografie ulic. O żydowskich ulicach Warszawy: od narodzin po Zagładę (2017). Młyny boże. Zapiski o Kościele i Zagładzie (2018). Opracował (razem z Martą Janczewską) i wstępem opatrzył Archiwum Ringelbluma. Antologia, Wrocław 2019, seria „Biblioteka Narodowa”.

    mst_0896s
    fot. Mikołaj Starzyński

  • Michał Nogaś – dziennikarz prasowy i radiowy, choć z wykształcenia politolog. Przez szesnaście lat pracował w radiowej „Trójce”, od listopada 2016 roku jest dziennikarzem „Gazety Wyborczej”. Dużo czyta i często rozmawia z pisarzami z kraju i zagranicy jego rozmowy publikowane są w „Magazynie Świątecznym”, „Wysokich Obcasach”, „Wysokich Obcasach Extra” i „Dużym Formacie”. Prowadzi program „Nogaś na stronie” (na www.wyborcza.pl) oraz profil na Facebooku o tej samej nazwie.

    14859759_1288559917860714_1449059137528490574_o


    Paweł Piotr Reszka (ur. 1977) – reporter „Dużego Formatu”, były wieloletni dziennikarz lubelskiej „Gazety Wyborczej”, laureat Nagrody im. Ryszarda Kapuścińskiego za Reportaż Literacki za książkę „Diabeł i tabliczka czekolady” (2016), trzykrotnie nominowany do Nagrody Grand Press w kategorii reportaż prasowy. Absolwent historii na Uniwersytecie im. Marii Curie-Skłodowskiej w Lublinie oraz podyplomowych studiów dziennikarskich na Uniwersytecie Warszawskim. Jego ostatnia książka „Płuczki. Poszukiwacze żydowskiego złota” (Wydawnictwo Agora 2019) znalazła się w finale Nagrody Literackiej Nike 2020, w finale Nagrody Literackiej Gdynia 2020 oraz w finale Literackiej Nagrody Europy Środkowej Angelus, była również nominowana do Nagrody im. Ryszarda Kapuścińskiego oraz do Nagród Historycznych POLITYKI.

    pawelpiotrreszka
    fot. Monika Sawka 


    Michał Rusinek – urodził się w 1972 roku w Krakowie i nadal tam mieszka – z rodziną. Był sekretarzem Wisławy Szymborskiej, teraz prowadzi jej Fundację. Pracuje na Wydziale Polonistyki UJ, gdzie zajmuje się retoryką oraz prowadzi zajęcia z teorii literatury, teorii przekładu i creative writing. Bywa tłumaczem z języka angielskiego, zdarza mu się pisywać książki dla dzieci i dorosłych oraz układać wierszyki czy teksty piosenek. Pisuje felietony o książkach i języku.

    fot. Beata Zawrzel
    fot. Beata Zawrzel

  • Justyna Sobolewska (ur. 1972) – krytyczka literacka, dziennikarka tygodnika „Polityka”. Absolwentka Polonistyki Uniwersytetu Warszawskiego. Wcześniej pracowała w „Przekroju” i „Dzienniku”.  W 2012 ukazała się jej „Książka o czytaniu, czyli resztę dopisz sam” w Wydawnictwie Polityki. Wydanie rozszerzone „Książki o czytaniu” ukazało się w Wydawnictwie Iskry (2016).  Autorka wyboru opowiadań Konela Filipowicza „Moja kochana, dumna prowincja” (2017). Zasiada w jury Wrocławskiej Nagrody Poetyckiej „Silesius” oraz w kapitule Nagrody Literackiej im. Witolda Gombrowicza. Laureatka PIK-owego Lauru (2015) przyznawanego przez Polską Izbę Książki za popularyzację czytelnictwa w kategorii mediów drukowanych. Mieszka w Warszawie.

    13bd2a1b-fc2d-47e0-b574-c5e5ac78bd46
    fot. Wrocławska Nagroda Poetycka Silesius


    Tadeusz Sobolewski (ur. 1947 w Warszawie) – polonista z wykształcenia, krytyk filmowy, eseista, dziennikarz związany z „Gazetą Wyborczą” od początku jej istnienia.W latach 1990-1994 naczelny miesięcznika „Kino”. W TVP wspólnie z Grażyną Torbicką prowadził „Kocham kino”. Opublikował 7 książek. Między innymi eseistyczne „Dziecko Peerelu”(2000), biograficzne „Malowanie na Targowej” (2001),
    eseje filmowe „Za duży blask” (2004), portret Mirona Białoszewskiego „Czlowiek Miron”(2012), a ostatnio nominowany do Nike „Dziennik. Jeszcze jedno zdanie”. Laureat Nagrody PISF za krytykę filmową i Nagrody im. Krzysztofa Teodora Toeplitza.


    Klementyna Suchanow (ur. 1974) – polska pisarka, redaktorka, tłumaczka, aktywistka polityczna działająca w Ogólnopolskim Strajku Kobiet.

    35834416_394752691025476_4836111988222328832_o


    Krzysztof Varga (ur. 1968) – autor powieści: Chłopaki nie płaczą (1996), Śmiertelność (1998), Tequila (2001, 2010; książka znalazła się w finale Nagrody Literackiej Nike 2002), Karolina (2003), Nagrobek z lastryko (2007, 2016), Aleja Niepodległości (2010), Trociny (2012), Masakra (2015) oraz Sonnenberg (2018). Za Nagrobek z lastryko autor otrzymał nagrodę Książka Zimy 2006/2007. Książka ta była również nominowana do Nagrody Mediów Publicznych „Cogito” i znalazła się w finałowej siódemce Nagrody Literackiej Nike 2008.

    Krzysztof Varga jest także autorem prozy eseistycznej Bildungsroman (1997, 2014) oraz tomu 45 pomysłów na powieść (1998, 2014), za który otrzymał nagrodę Fundacji Kultury. Wspólnie z Pawłem Duninem-Wąsowiczem opublikował słownik literatury najnowszej Parnas Bis. Słownik literatury polskiej urodzonej po 1960 roku (1995), a ponadto z tymże i z Jarosławem Klejnockim antologię wierszy najnowszych Macie swoich poetów (1996). W 2008 roku wydał pierwszą z trzech książek opowiadających o historii i kulturze Węgier: Gulasz z turula, za który otrzymał nagrodę czytelników Nike 2009. Książka znalazła się ponadto w finale Literackiej Nagrody Europy Środkowej „Angelus” oraz w finale II edycji Nagrody Mediów Publicznych „Cogito”. W 2014 roku ukazała się druga część z tego cyklu Czardasz z mangalicą, a w 2016 roku – ostatnia Langosz w jurcie, za którą otrzymał nominację do Nagrody im. C.K. Norwida. W 2016 roku ukazała się także Setka czyli zbiór 100 najlepszych felietonów autora, publikowanych wcześniej w „Dużym Formacie”. Jego ostatnia powieść Sonnenberg została nominowana do Nagrody Literackiej m.st. Warszawy. Książki Krzysztofa Vargi tłumaczone są na wiele europejskich języków, m.in. na włoski, węgierski, bułgarski, słowacki, serbski, ukraiński, chorwacki i francuski. Mieszka na Mokotowie.

    43951372_1823674067669590_112585304874942464_o


    Agnieszka Wolny-Hamkało (ur. 1979 we Wrocławiu) – polska poetka, krytyczka literacka, pisarka i publicystka.